Ελλήνων Θέματα - Αποκατάσταση της Ιστορικής Αλήθειας.

Η διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Αλβανίας (28/11/1912) έγινε με την συγκατάθεση των Τούρκων? Σύμφωνα με οθωμανικό έγγραφο που ήρθε στο φως το 2018 (πρώτη φωτογραφία) και παρουσίασαν οι Τούρκοι Mithat Aydin, Mehmet Tütüncü και ο Αλβανός Ardian Muhaj έγινε εν γνώσει και εγκρίση των Τούρκων.  Αυτό φυσικά δεν πρέπει να προκαλεί καμία εντύπωση. Οι Αλβανοί σύμμαχοι πάντα των Τούρκων και δεξί τους χέρι στα Βαλκάνια δεν ήθελαν ποτέ πραγματικά να διαχωριστούν από αυτούς. Όταν εν μέσω του Α' Βαλκανικού πολέμου (1912), οπότε είχε γίνει πλέον φανερό ότι εντός ολίγου η Τουρκία θα αποτελεί παρελθόν στα Βαλκάνια, καθώς τα περισσότερα εδάφη είχαν καταληφθεί πλέον από τα Χριστιανικά κράτη, οι Αλβανοί έπρεπε να δουν την τύχη τους σε ένα ανεξάρτητο κράτος, προτεκτοράτο της Τουρκίας, για μην υπαχθούν στα Χριστιανικά κράτη. Από την άλλη οι Τούρκοι θα είχαν ένα κράτος στα Βαλκάνια υποχείριό τους κι έτσι θα εξακολουθούσαν να έχουν επιρροή στην περιοχή. "Ένα σημαντικό έγγραφο από τα Οθωμανικά Αρχεία ...

Ως γνωστόν οι Αρμπερέσηδες της Ιταλίας είναι δύο φυλές: 1. Αλβανοί προερχόμενοι από Σκόδρα (Σκούταρι) και πέριξ, Καθολικοί 2. Έλληνες Αρβανίτες και μη, προερχόμενοι από τον Μωριά και από την Χιμάρα, Ορθόδοξοι (σήμερα ίσως Ουνίτες, δηλαδή Καθολικοί που ακολουθούν το Ορθόδοξο τυπικό). Στο ποίημα που ακολουθεί και το γράφει ένας Αρμπερέσης ιερέας πριν το 1734, αναφέρονται στο ίδιο ποίημα και οι δύο φυλές Αρμπερέσηδων. Ο ποιητής για να ξεχωρίσει τις δύο φυλές χρησιμοποιεί τον όρο Shqiptar και Shqipt για τους Αλβανούς (στα ιταλικά τον μεταφράζει ως Albanese) και τον όρο Arbereshe (στα ιταλικά το ίδιο) για τους Έλληνες.  Έτσι λοιπόν βλέπουμε μια προσπάθεια διαχωρισμού των δύο φυλών, ώστε να μην συγχέονται ως μία, λόγω της κοινής γλώσσας. Αυτό δείχνει και την διαφορετική συνείδηση μεταξύ των δύο.  Ακολουθεί το κείμενο μεταφρασμένο στα ελληνικά από τα αγγλικά και το ποίημα: "Μια παλαιότερη πηγή για την αμφισβητούμενη περιοχή σε οποιοδήποτε βαθμό πριν το 1734, βρίσκεται στο “Τραγούδι γ...

Ο αλβανικός λαός ήθελε πραγματικά ανεξαρτησία ή ήθελε να παραμείνει υπό τον Σουλτάνο?  Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα μάς δίνει ένας από τους Αλβανούς Αναγεννητές (Rilindasit), ο Faik Konica, στην αλβανική εφημερίδα Dielli με ημερομηνία 6/5/1926 σε άρθρο του με τίτλο "Historia e ca ndryshimeve" "Όταν πήγα στην Αλβανία το 1913 για να κοιτάξω προσεκτικά τα πράγματα, διαπίστωσα με λύπη ότι η συντριπτική πλειοψηφία του λαού όχι μόνο αντιπαθούσε τα ιδανικά μας για ένα προηγμένο κράτος, αλλά αντιπαθούσε και τη βοήθεια που μας έδιναν οι υποθέσεις και οι ευεργέτες των δυνάμεων της Ευρώπης. Είναι εκπληκτικό και πολύ αληθινό ότι η συντριπτική πλειονότητα του λαού της Αλβανίας έλαβε το δώρο που δόθηκε (ενν. ανεξάρτητο κράτος) με δυσαρέσκεια, με ξηρότητα και με μάτια γυαλισμένα από ανταπαντήσεις: που φάνηκε λίγο αργότερα από τις εξεγέρσεις (ενν. υπέρ των Τούρκων) που γίνονταν η μία μετά την άλλη."  ["Kur vajta me 1913 ne Shqiperi per te shikuar per s’afermi punet, zbulova...

Ο Edward Lear ήταν Άγγλος συγγραφέας και ζωγράφος. Είναι ιδιαίτερα αγαπητός στους Αλβανούς προπαγανδιστές, γιατί ταυτίζει την Ήπειρο με την Αλβανία, καθώς θεωρεί και την Ήπειρο, Αλβανία, αναφέροντας ως Αλβανία ακόμη και την περιοχή των Ιωαννίνων.  Στο βιβλίο του για την "Αλβανία" όμως, υπάρχουν και κάποια "μελανά σημεία" για την προπαγάνδα των Αλβανών προπαγανδιστών, τα οποία είτε δεν πρόσεξαν, είτε τα πρόσεξαν και κράτησαν μόνο ότι βολεύει το παραμύθι τους.  Πρώτα από όλα αποκαλεί τους Χιμαριώτες (όλων των χριστιανικών χωριών της Χιμάρας), Έλληνες. https://ellinonthemata1.blogspot.com/2021/12/edward-lear_10.html https://ellinonthemata1.blogspot.com/2021/12/blog-post_92.html http://ellinonthemata1.blogspot.com/2022/01/edward-lear_26.html Κατά δεύτερον λέει ότι, παρά το γεγονός ότι η ακτή απέναντι από την Κέρκυρα είναι γνωστή ως Αλβανία, αν κάποιος αποκαλέσει τους κατοίκους της Αλβανούς, θα βρεθεί σε δύσκολη θέση, εννοώντας ότι οι κάτοικοι στην ακτή απέναντι από την ...

"Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον για έναν άνθρωπο με καλή γνώση των Ρωμαίικων (που σχεδόν όλοι εδώ μιλούν ή τουλάχιστον καταλαβαίνουν)..." "Οι συγκριτικές πολυτέλειες του Βουνού, το καθαρό κρεβάτι και το ήσυχο δωμάτιο κ.λπ., μπορούν να εκτιμηθούν κατάλληλα μόνο από εκείνους που πέρασαν τέτοιες νύχτες όπως οι δύο τελευταίες μου σε αλβανικά χωριά".  Ο Edward Lear μιλάει για το (αλβανόφωνο σήμερα) χωριό Βουνό που είναι ένα από τα επτά χωριά της Χιμάρας. Όπως καταλαβαίνουμε το χωριό ήταν δίγλωσσο (αλβανικά κι ελληνικά), ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι το ξεχωρίζει από τα αλβανικά χωριά (δεν το θεωρεί αλβανικό δηλαδή), των οποίων τα σπίτια είναι "βρώμικα" (Όπως ο ίδιος τα περιγράφει) Πηγή: Edward Lear "Journals of a landscape painter in Albania & C"

Ο Γάλλος αλβανολόγος Gilles de Rapper αναφέρει σχετικά με τους ορθόδοξους αλβανόφωνους (δίγλωσσους στο παρελθόν) Λουντζιώτες: Α) Ως προς την εθνική ταυτότητα: 1. Οι Λουντζιώτες ως προς την εθνική ταυτότητα χωρίστηκαν σε δύο πλευρές. Αυτοί που υποστήριζαν ότι είναι Αλβανοί κι αυτοί που υποστήριζαν ότι είναι Έλληνες. Ωστόσο οι δεύτεροι "επέμειναν", όπως ο ίδιος αναφέρει επί λέξει, στην ελληνικότητα. Εμμέσως λοιπόν συνάγεται το συμπέρασμα ότι όλοι οι Λουντζιώτες μέχρι τότε θεωρούσαν τους εαυτούς τους Έλληνες. Συνεπώς αυτοί που είχαν ενταχθεί στο αλβανικό εθνικό κίνημα, ήταν αυτοί που έπαψαν να υποστηρίζουν αυτό που ήταν μέχρι χθες και στην ουσία εν μία νυκτί άλλαξαν εθνικότητα. 2. Αυτοί που είχαν ενταχθεί στο αλβανικό εθνικό κίνημα ήταν κυρίως όσοι είχαν μεταναστεύσει στην Κων/πόλη (κουρμπέτ). Αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί αν παρατηρήσει κάποιος, οι αλβανιστές χριστιανοί ήταν κυρίως αυτοί που είχαν μεταναστεύσει είτε στην Αμερική, είτε στην Ρουμανία, είτε στην Κων/πολη. Αυτό...

Ο βυζαντινός ιστορικός Γεώργιος Παχυμέρης(1242- περίπου 1310), αναφερόμενος στη μάχη της Πελαγονίας(1259), όπου συμμετείχαν και οι Μεγαλοβλαχίτες (Βλάχοι της Θεσσαλίας) των οποίων η στάση έκρινε εν τέλει τη μάχη, αναφέρει ότι: "τοὺς γὰρ τὸ παλαιὸν Ἕλληνας, οὓς Αχιλλεὺς ἦγε, Μεγαλοβλαχίτας καλῶν..." (διότι καλώντας τους Μεγαλοβλαχίτες, στα αρχαία χρόνια Έλληνες, των οποίων ηγούνταν ο Αχιλλέας...) Συνεπώς οι Μεγαλοβλαχίτες (Βλάχοι της Θεσσαλίας) για τον Γ. Παχυμέρη είναι απόγονοι αρχαίων Ελλήνων Θεσσαλών.

1) Θεσσαλονίκη, τώρα Σαλονίκη, πόλη στην Μακεδονία, στην Ελλάδα (Ευρώπη)  2) Θερμαϊκός Κόλπος, τώρα κόλπος της Σαλονίκης, στα νότια της Μακεδονίας, στην Ελλάδα (Ευρώπη)  3) Θεσπρωτία, τώρα μέρος των επαρχιών από Χιμάρα και Άρτα, στην Ελλάδα (Ευρώπη) Από την πηγή προκύπτει ότι:  1) Η πόλη της Θεσσαλονίκης, καθώς και η ίδια η περιοχή της Μακεδονίας φαίνεται ως περιοχή της γεωγραφικής Ελλάδας. 2) Η Θεσπρωτία και ως εκ τούτου η ίδια η Ήπειρος, φαίνεται ως περιοχή της γεωγραφικής Ελλάδας.

Το Μάιο 1919, οπότε η τύχη της Β/Η διακυβεύεται για ακόμη μια φορά στα διπλωματικά τραπέζια, οι απόδημοι Βορειοηπειρώτες των Ἠνωμένων Πολιτειών από τις επαρχίες Κορυτσάς, Κολώνιας και Μοσχόπολης συνέταξαν τήν περίφημη «Διακήρυξη των Βορειοηπειρωτών από τις επαρχίες της Κορυτσάς καί Κολώνιας, οι οποίοι απαιτούν ΕΝΩΣΗ των ντόπιων επαρχιών τους με την Ελλάδα», η οποία εξεδόθη από την Πανηπειρωτική Ένωση στην Αμερική υπογεγραμμένη ονομαστικά με την διεύθυνση του καθενός. Την διακήρυξή τους ἡ ὁποία δείχνει την ελληνική τους συνείδηση, τήν προσυπογράφουν <1.920> αρχηγοί οικογενειών, ὅπου αναγράφεται η γενέτειρα του καθ᾽ ενός.  Τις υπογραφές με τα ονοματεπώνυμα, διευθύνσεις στις ΗΠΑ και τόπο καταγωγής του καθενός από τους υπογράφοντες, θα τις παρουσιάσουμε σε ξεχωριστή ανάρτηση. Μέσα από αυτή την διακήρυξη μαθαίνουμε ότι: 1. Οι μουσουλμάνοι Αλβανοί προτιμούν το αλβανικό κράτος, όχι γιατί νοιώθουν στα αλήθεια Αλβανοί, αλλά γιατί μέσω αυτού πιστεύουν ότι θα συνεχίσουν να έχουν προνόμι...

Η Ελλάδα (από τους Τούρκους ονομάζεται Ρουμέλια) περιέχει τις παρακάτω επαρχίες: 1) Μακεδονία. 2) Αλβανία. 3) Θεσσαλία. 4) Ήπειρος. 5) Αχαΐα. (Στερεά Ελλάδα) 6) Πελοπόννησος. Συμπέρασμα: Η Μακεδονία, η Ήπειρος, καθώς και η ίδια η Αλβανία (περιοχή πάνω από την Ήπειρο) φαίνονται ως επαρχίες της γεωγραφικής Ελλάδας. Πηγή: Geography anatomized ... The sixteenth edition, etc. [With maps.] By Patrick GORDON.

Οι Αλβανοί Κοσοβάροι Αναγεννητές Isa Boletini και Rizha Gjakova θεωρούνται από τους Αλβανούς σημαντικές προσωπικότητες για τους αγώνες τους για την ανεξαρτησία της Αλβανίας και ιδιαίτερα την Αλβανική εξέγερση του έτους 1912.  Είχαν όμως τα κίνητρα των Isa Boletini και Rizha Gjakova πραγματικά στόχο την ανεξαρτητοποίηση ή έστω την αυτονομία της Αλβανίας εντός του Τουρκικού κράτους?  Ο Βρετανός διπλωμάτης Aubrey Herbert αναφέρει σχετικά με τον Isa Boletini: "Ρώτησα: «Οι Αλβανοί ήθελαν αυτονομία; «Όχι», είπε, «δεν ήθελαν. Αυτό που ήθελαν ήταν να μην παρεμβαίνουν.» «Θέλετε ένωση», είπα, «μεταξύ βορρά και νότου;» «Λοιπόν», είπε, «είμαστε ένας λαός», αλλά συνέχισε λέγοντας ότι η ένωση δεν θα ήταν επωφελής για τον βορρά, γιατί οι Τόσκες, οι νότιοι, ήταν πιο μορφωμένοι και έξυπνοι από τους βόρειους. Η Αλβανία ήθελε να είναι υπό τον Σουλτάνο, αλλά οι Αλβανοί πρέπει να έχουν όπλα για να υπερασπιστούν τη χώρα τους, και αυτά τα όπλα που είχαν τους τα πήραν οι ανόητοι Τούρκοι." (πρώτη φωτ...

Από τις παρακάτω ανατολικές πηγές, η πρώτη αρμενική και η δεύτερη αραβική, προκύπτει ότι οι ανατολικοί λαοί αποκαλούσαν τους Βυζαντινούς, εκτός από Ρουμ, όπως προκύπτει από άλλες πηγές, και Γραικούς.  "Μέσα σε αυτήν την τεράστια κυριαρχία αποκαλούσαν την Αρμενία μια μεγάλη και αγαπημένη περιοχή. Γι' αυτό ο πρόγονός μας Τιριδάτης θυμήθηκε την προηγούμενη στοργή σας: όταν στα νιάτα του έφυγε από τους δολοφόνους θείους του που είχαν δολοφονήσει τον πατέρα του", έζησε και μεγάλωσε στη γη των Γραικών." (πρώτη φωτογραφία) Πηγή: ELISHE History of Vardan and the Armenian War Translation and Commentary by Robert W. Thomson "Από όλες τις χώρες των Γραικών επίσης, και από άλλες χώρες, οι Χριστιανοί και οι Εβραίοι ανεβαίνουν σε μεγάλους αριθμούς στην Ιερουσαλήμ για να κάνουν την επίσκεψή τους στην Εκκλησία (της Ανάστασης) και τη Συναγωγή που είναι εκεί." (δεύτερη φωτογραφία) Πηγή: Palestine Pilgrims' Text Society. DIARY OF A JOURNEY THROUGH SYRIA AND PALESTINE. By ...

Παρουσιάζουμε μία Λατινική πηγή ενός αυτόπτη μάρτυρα, ονόματι Ροβέρτος, κατά την κατάκτηση της Κων/πολης από τους Δυτικούς (1204), από την οποία προκύπτει ότι οι Λατίνοι αναφέρονταν στους Βυζαντινούς ως "Γραικούς". "Τότε οι επίσκοποι διέταξαν όλους τους Σταυροφόρους να εξομολογηθούν και να κοινωνήσουν και να μη φοβούνται να επιτίθενται στους Γραικούς γιατί είναι εχθροί του Θεού" (πρώτη φωτογραφία) Πηγή: "The Conquest of Constantinople" ROBERT OF CLARI Translated with introduction and notes by Edgar Holmes McNeal Φυσικά κάποιος θα ισχυριστεί ότι η ονομασία "Γραικοί" από τους Λατίνους για τους Βυζαντινούς, υπέκρυπτε πολιτική σκοπιμότητα, καθώς μετά το Σχίσμα (1054) Βυζαντινοί και (Φραγκο)Λατίνοι  διεκδικούσαν ο καθένας για τον εαυτό του τον τίτλο "Ρωμαίος". Έτσι οι (Φραγκο)Λατίνοι αποκαλούσαν υποτιμητικά τους Βυζαντινούς, "Γραικούς", ενώ οι Βυζαντινοί τους Λατίνους, "Φράγκους" (οι Λατίνοι τότε κατέχονταν από τους Φράγκ...

Ο Έλληνας με καταγωγή από την Κρήτη, Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας (τιμάται στις 13 Σεπτεμβρίου), Μελέτιος Πηγάς (κατά κόσμον Εμμανουήλ 1549 - 1601) αναφέρει ότι το έτος 1594 οι Τούρκοι έκαψαν τα Ελληνικά βιβλία, απαγόρευσαν την Ελληνική γλώσσα και έκοψαν 30000 γλώσσες Ελλήνων, μόνο και μόνο γιατί μιλούσαν Ελληνικά.  "οὗ δὴ τὰ πρῶτα κρατήτασα ή πάνδημος αὕτη λύμη καὶ φθορά, τὰς μὲν βίβλους τῆς καθ' ἡμᾶς καὶ τῆς ἑλληνικής σοφίας κατακαΐναι προστάξασα, καὶ ὑπερορίσασα τὴν ἑλληνικὴν φωνήν, καὶ καθὰ μοι  Ιωακείμ τις γέρων διηγεῖτο, τριάκοντα χιλιάδες γλωσσῶν ἐν τῇ Αἰγύπτω ἀπετιμήθησαν ἡμέρα μιᾷ, διὰ τὸ μόνον ἑλληνιστὶ λαλῆσαι κτλ." Συνεπώς όχι μόνο δεν συμβιώναμε ειρηνικά με τους Τούρκους όπως ισχυρίζονται ορισμένοι παραχαράκτες της ιστορίας, αλλά η Ελληνική γλώσσα και παιδεία δέχτηκε ισχυρές διώξεις σε σημείο να θανατώνονται πολλοί, οι οποίοι μιλούσαν Ελληνικά. Έτσι δεν πρέπει να μας κάνει καμία εντύπωση γιατί Έλληνες απώλεσαν την γλώσσα τους. ...

Οι προπαγανδιστές ισχυρίζονται ότι επί τουρκοκρατίας  Α. δεν υπήρξε ποτέ απαγόρευση των ελληνικών σχολείων και συνεπώς Β. δεν υπήρξε και η ανάγκη δημιουργίας "κρυφών σχολειών". Ως προς το Α. υπάρχουν πηγές καθ' όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας  που πιστοποιούν ότι όντως υπήρξε απαγόρευση: 1. Η μαρτυρία του έτους 1460 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο, ο οποίος αναρωτιέται: "Πού τα παιδευτήρια της σοφίας; ... Κατεπόθησαν υπό του Μωάμεθ" (πρώτη φωτογραφία) 2. Η μαρτυρία του έτους 1580 από τον αρχιγραμματέα του Οικουμενικού Πατριαρχείου Γ. Ζυγομαλά:  "Πάντα δεδουλωμένα δουλεία Αγαρηνών [εισί], και ουκ έχοντα τας ελευθέρους επιστήμας. […] Το δ’ αίτιον, ότι αι κακώσεις και αι συζητήσεις των τυραννούντων δειναί»[145]. «Σοφίαν γαρ ή μαθήματα, δούλοι όντες νυν, ουκ έχομεν»[146], «βαρβαρωθέντες εν βαρβάροις χρονίως" (δεύτερη φωτογραφία) 3. Η μαρτυρία του έτους 1620 από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κύριλλο Λούκαρη:  "Πως δεν έχομεν σοφίαν και μα...

Ο Στρατηγός Ι. Αλεξάκης, ο οποίος ως αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού διέμεινε στο Πύλιουρι κατά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο και συγκεκριμένα για τρεις μήνες το 1916, περιγράφει το εν λόγω χωριό στο περιοδικό "Ηπειρωτική Εταιρεία" τεύχος 92. Το Πύλιουρι είναι ένα από τα επτά χωριά της Χιμάρας και είναι αλβανόφωνο. Ο Στρατηγός λοιπόν περιγράφει τους Πυλουριώτες ως ένθερμους υποστηρικτές της Ελλάδας, την οποία θεωρούν Μητέρα- Πατρίδα τους. Επίσης αναφέρει ότι αγαπούν πολύ τους Κρητικούς (όπως ήταν κι ο ίδιος), γιατί πολέμησαν μαζί εναντίον των Αλβανών για την ένωση της Βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα. Μάλιστα λέει ότι υπήρχε και μνήμα Κρητικού πεσόντος μέχρι πρότινος (πριν το 1916 δηλαδή) στο χωριό τους. Θα αναφέρουμε τα σημαντικότερα σημεία όσων γράφει: "Τα παιδιά τοῦ χωρίου κατά τάς Κυριακάς, διά νά μέ εὐχαριστοῦν, ὡς Κρητικόν, ἤρχοντο εἰς τό πλησίον τοῦ καταυλισμοῦ ἀλῶνι καί ἐγόρευον τραγουδοῦντα ἕνα λαϊκό τραγουδάκι, τό ὁποῖον είχε στιχουργηθῆ ἐκεῖ διά τόν Κρητικόν Τζουλάκὴν...

Ο Μεχμέτ Α' Καραμάν (τουρκικά: Karamanoğlu Mehmet Bey), γνωστός και ως Şemseddin Mehmet, ήταν ο δεύτερος μπέης του Karaman Beylik, τουρκικού πριγκιπάτου στην Ανατολία τον 13ο αιώνα. Ο Μεχμέτ είναι γνωστός ως θιασώτης της τουρκικής γλώσσας. Κατά τη σύντομη θητεία του ως βεζίρης, εξέδωσε φιρμάνι με ημερομηνία 13 Μαΐου 1277: "Από εδώ και πέρα ​​κανείς στο παλάτι, στο ντιβάνι, στο συμβούλιο και στις βόλτες δεν μιλάει άλλη γλώσσα εκτός από την τουρκική"(πρώτη και δεύτερη φωτογραφία). Συνεπώς η τουρκική γλώσσα έγινε το 1277: 1. η επίσημη γλώσσα του κράτους των Καραμανιδών και 2. απαγορεύτηκε δημόσια κάθε άλλη γλώσσα. Έτσι μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί οι Καραμανλήδες (πήραν το όνομά τους από το κράτος των Καραμανιδών) χριστιανοί που ήταν έως τότε Ελληνόφωνοι, κατέστησαν σταδιακά τουρκόφωνοι λησμονώντας εντελώς την Ελληνική γλώσσα.

Σχετικά με το "Λεξικόν της Ρωμαϊκής και Αρβανητηκής Απλής": Το Λεξικό γράφτηκε το 1809 στην Κέρκυρα από τον Μάρκο Μπότσαρη, αλλά με τη βοήθεια του πατέρα του Κίτσου, του θείου του Νότη και του πεθερού του Χρηστάκη Καλογήρου και παρουσία του Πουκεβίλ. Όπως συμπεραίνει ο Τίτος Γιοχάλας, ο Μάρκος Μπότσαρης πρέπει να έγραφε το ελληνικό τμήμα του λεξικού ενώ οι τρεις άλλοι τον βοηθούσαν ως προς την απόδοση των λέξεων στην αλβανική. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι για την ίδια ελληνική λέξη μπορεί να υπάρχουν μέχρι και τρεις διαφορετικές αποδόσεις στην αλβανική (ανάλογα πώς απέδιδε την εκάστοτε λέξη στην αλβανική ο καθένας από τους τρεις).        -------------------------------------------- Οι λόγοι για τους οποίους γράφτηκε το λεξικό είναι το ενδιαφέρον του Πουκεβίλ για την αλβανική γλώσσα. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι: "Μεταξὺ τῶν σελίδων 227-229 τοῦ κώδικος, εἰς τὸν ὁποῖον εἶναι ἐνσωματωμένον καὶ τὸ Λεξικόν, παρεμβάλλεται, ὡς εἴδομεν, σύντομος μελέτη περὶ τῆς ᾿Αλβα...

Οι παραχαράκτες της ιστορίας αρέσκονται στο ψεύδος και την μισή αλήθεια. Κάτι που λένε συχνά και αποτελεί μισή αλήθεια είναι ότι οι Έλληνες και οι Αλβανοί είχαν συμφωνήσει προεπαναστατικά να συμπολεμήσουν τους Τούρκους υπό το σκήπτρο του Αλβανού? Αλή Πασά με σκοπό τη δημιουργία ελληνοαλβανικού κράτους. Είναι αλήθεια αυτό ; Πολύ σχετικά θα έλεγε κανείς. Ας εξετάσουμε τις προθέσεις των δύο πλευρών: 1. οι προθέσεις των Ελλήνων: όπως αναφέρεται στα απομνημονεύματα του Ι. Μακρυγιάννη http://ellinonthemata1.blogspot.com/2022/01/blog-post_77.html και αναφέρει εδώ και ο Σπ. Αραβαντινός, οι Έλληνες προσδοκούσαν να εξωθήσουν τον Αλή Πασά σε ανταρσία κατά του Σουλτάνου ώστε με το ξέσπασμα παράλληλα της Ελληνικής Επανάστασης, οι Τούρκοι να έχουν να αντιμετωπίσουν δύο μέτωπα μέχρι τουλάχιστον να εδραιωθεί η Επανάσταση. Εν ολίγοις η ελληνοαλβανική σύμπραξη ήταν μία κίνηση τακτικής από την πλευρά των Ελλήνων. 2. οι προθέσεις του Αλή Πασά: ο Αλή Πασάς έβλεπε την από κοινού ενέργεια με τους Έλληνες ως ...

Οι Αλβανοί και φιλοαλβανοί παραχαράκτες της ιστορίας αναφέρονται συχνά στην "ελληνοαλβανική συμμαχία" υπό το σκήπτρο του Αλή Πασά εναντίον του Σουλτάνου. Παραλείπουν βέβαια να αναφερθούν στα ΑΙΤΙΑ αυτής της "Συμμαχίας", τα οποία δεν ήταν ασφαλώς η συμπάθειά των Ελλήνων στους χθεσινούς τυρράνους τους Αλβανούς (όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν), αλλά επρόκειτο καθαρά για μια κίνηση τακτικής, γιατί αφενός τους συνέφερε ως προς την πρόοδο της επερχόμενης Ελληνικής επανάστασης μια εμφύλια έριδα μεταξύ Οθωμανών (Τούρκων και Αλβανών) και αφετέρου έτσι μειωνόταν η δύναμή του Οθωμανικού στρατού, καθώς στερούνταν των μάχιμων Αλβανών. Τα ως άνω βεβαιώνει ο Ι. Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του.  Μάλιστα ο Ι. Μακρυγιάννης αναφέρει ότι οι Έλληνες σε μια κοινή επιχείρηση με τους Αλβανούς εναντίον των Τούρκων,  έπνιξαν με τριχιά τους Αλβανούς και τους πέταξαν σε ένα ρέμα. Ένας από τους Αλβανούς όμως έζησε και αποκάλυψε το γεγονός στους υπόλοιπους Αλβανούς και τον Αλή Πασά. Αυτ...

Στην Τουρκοκρατούμενη Πελοπόννησο υπήρχαν δύο Τουρκαλβανικά χωριά, τα Μπαρδούνια στη Μάνη και το Λάλα στην Ηλεία.  Το 1807 ο Αλή Πασάς, στην επικράτεια του οποίου ανήκε ο Μωριάς, έστειλε τον υιό του Βελή να συλλάβει ζωντανό τον απείθαρχο Λαλαίο Τουρκαλβανό Αλή Φαρμάκη. Τότε ο Αλή Φαρμάκης έστειλε γράμμα στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη που βρισκόταν στη Ζάκυνθο, λέγοντάς του ότι οι παππούδες τους ήταν αδελφοποιητοί (βλάμηδες) και τον καλούσε να τον βοηθήσει στη διαμάχη του με τον έτερο Τουρκαλβανό Βελή. Ο Θ. Κολοκοτρώνης δεν τον γνώριζε μέχρι τότε, αλλά δέχτηκε να τον βοηθήσει.  Η μάχη μεταξύ Αλή Φαρμάκη και Βελή Πασά δόθηκε στο σημερινό χωριό Βελήμαχι Ηλείας, όπου ο Θ. Κολοκοτρώνης έσπευσε προς συνδρομή του πρώτου μαζί με τα παληκάρια του, ένα από τα οποία ήταν κι ο Νικηταράς. Ο Βελή Πασάς ζήτησε από τον Αλή Φαρμάκη να παραδώσει τον Θ. Κολοκοτρώνη και τον ίδιο θα τον άφηνε να φύγει. Ο Αλή Φαρμάκης όμως αρνήθηκε να τον παραδώσει και η μάχη συνεχίστηκε για καιρό. Εν τέλει επειδή η μάχη...

Οι πάσης φύσεως προπαγανδιστές αρέσκονται να κάνουν αναδρομή στην ιστορία, ξεκινώντας πάντα από το χρονικό σημείο από το οποίο τους "βολεύει" και ποτέ πιο πριν. Ακούγεται λοιπόν συχνά από ανθέλληνες προπαγανδιστές ότι κακώς καταλάβαμε την Θεσσαλονίκη το 1912, γιατί οι Έλληνες ήταν μειοψηφία σε αυτήν την πόλη. Ίσχυε πάντα αυτό όμως ή ο Ελληνικός πληθυσμός μειώθηκε κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας λόγω διώξεων και υπήρξε κιόλας εισροή ξένου πληθυσμού (πχ άφιξη Εβραίων στη Θεσσαλονίκη το 1492, λόγω εκδίωξής τους από την Ισπανία) ; Σύμφωνα με τον Λαόνικο Χαλκοκονδύλη, η Θεσσαλονίκη (την αναφέρει ως Θέρμη, στα ερείπια της οποίας ιδρύθηκε η Θεσσαλονίκη από τον Κάσσανδρο το 316-15 πΧ) το 1432, οπότε αλώθηκε από τους Τούρκους, ήταν "πόλις Ελληνίς" (Ελληνική πόλη). Συνεπώς οι Τούρκοι από τους Έλληνες πήραν την Θεσσαλονίκη και ορθά την πήραμε πίσω το 1912 σε πείσμα κάθε ανθέλληνα.