Θ. Κολοκοτρώνης και Αλή Φαρμάκης.

Στην Τουρκοκρατούμενη Πελοπόννησο υπήρχαν δύο Τουρκαλβανικά χωριά, τα Μπαρδούνια στη Μάνη και το Λάλα στην Ηλεία. 

Το 1807 ο Αλή Πασάς, στην επικράτεια του οποίου ανήκε ο Μωριάς, έστειλε τον υιό του Βελή να συλλάβει ζωντανό τον απείθαρχο Λαλαίο Τουρκαλβανό Αλή Φαρμάκη. Τότε ο Αλή Φαρμάκης έστειλε γράμμα στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη που βρισκόταν στη Ζάκυνθο, λέγοντάς του ότι οι παππούδες τους ήταν αδελφοποιητοί (βλάμηδες) και τον καλούσε να τον βοηθήσει στη διαμάχη του με τον έτερο Τουρκαλβανό Βελή. Ο Θ. Κολοκοτρώνης δεν τον γνώριζε μέχρι τότε, αλλά δέχτηκε να τον βοηθήσει. 

Η μάχη μεταξύ Αλή Φαρμάκη και Βελή Πασά δόθηκε στο σημερινό χωριό Βελήμαχι Ηλείας, όπου ο Θ. Κολοκοτρώνης έσπευσε προς συνδρομή του πρώτου μαζί με τα παληκάρια του, ένα από τα οποία ήταν κι ο Νικηταράς. Ο Βελή Πασάς ζήτησε από τον Αλή Φαρμάκη να παραδώσει τον Θ. Κολοκοτρώνη και τον ίδιο θα τον άφηνε να φύγει. Ο Αλή Φαρμάκης όμως αρνήθηκε να τον παραδώσει και η μάχη συνεχίστηκε για καιρό. Εν τέλει επειδή η μάχη είχε κρατήσει για καιρό και για να σταματήσει η αιματοχυσία, οι Λαλαίοι έπεισαν τον Αλή Φαρμάκη και τον Θ. Κολοκοτρώνη να διαφύγουν στα Επτάνησα, όπως και έγινε. 

Στη Ζάκυνθο όπου διέφυγαν οι δύο φίλοι άρχισαν να καταστρώνουν ένα σχέδιο για δημιουργία ανεξάρτητου ελληνοτουρκικού κράτους στην Πελοπόννησο υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου και υπό Γαλλική προστασία, το οποίο θα κυβερνιόταν από επιτροπή που θα αποτελούνταν από 12 Τούρκους και 12 Έλληνες και οι πολίτες του κράτους Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί θα ήταν ισότιμοι απέναντι στο Νόμο. Στο σχέδιο συμμετείχε και ο Γάλλος Δονζελότ ο οποίος θα ενημέρωνε το Ναπολέοντα. Σύμφωνα με το σχέδιο στρατός Ελλήνων Επτανησίων, μισθοφόρων Τσάμηδων - εχθρών του Αλή Πασά (εμφύλιος;) και Γάλλων ντυμένων με φουστανέλα θα απέπλεαν στο Μωριά και θα καταλάμβαναν τα κάστρα του. Τότε θα έστελναν αναφορές στο Σουλτάνο ότι η επανάστασή τους δεν έγινε δήθεν εναντίον του ιδίου, αλλά εναντίον του τυράννου Τουρκαλβανού Βελή Πασά. Μάλιστα θα έστελναν τον ίδιο τον Δονζελότ να πείσει το Σουλτάνο ώστε να μη στείλει στρατό προς συνδρομή του Βελή Πασά. Τελικά η συμφωνία χάλασε γιατί τα Επτάνησα τα κατέλαβαν οι Βρετανοί.

Η αλβανική προπαγάνδα ισχυρίζεται ότι ο Θ. Κολοκοτρώνης λέγοντας στα απομνημονεύματά του "ελληνοτουρκικό" κράτος εννοεί ελληνοαλβανικό κι ότι ήταν ένθερμος υποστηρικτής ενός ελληνοαλβανικού κράτους. 

Πόσο αλήθεια είναι όμως αυτό ;

1. Είναι αλήθεια ότι στην Τουρκοκρατία όλοι οι Μουσουλμάνοι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ανεξαρτήτως καταγωγής ονομάζονταν Τούρκοι. Οι Τούρκοι της Πελοποννήσου όμως δεν ήταν όλοι Αλβανοί. Υπήρχαν κι άλλες εθνότητες Μουσουλμάνων. Επομένως ελληνοτουρκικό δεν σήμαινε ελληνοαλβανικό, ακόμη κι αν οι Αλβανοί ήταν σημαντικό μέρος του μουσουλμανικού πληθυσμού.

2. Ο Βελή Πασάς, υιός του Αλή Πασά, στην επικράτεια (Πασαλίκι) του οποίου ανήκε ο Μωριάς, ήταν και ο ίδιος Αλβανός. Πώς γίνεται λοιπόν από τη μία να θαυμάζουν τον Αλή Πασά ως δήθεν πρόδρομο της ιδέας δημιουργίας ελληνοαλβανικού κράτους και από την άλλη να επικροτούν τον Αλβανό Αλή Φαρμάκη που στασίασε εναντίον του ; Οι Αλβανοί επικροτούν Αλβανό που στασίασε εναντίον Αλβανού ;;; Πολύ λογικό!

3. Η αλβανική προπαγάνδα έχει την τάση να παρουσιάζει τα κείμενα "κομμένα" και "ραμμένα" στα μέτρα της. Ποτέ λοιπόν δεν παρουσιάζουν ολοκληρωμένο το εδάφιο από τα απομνημονεύματα του Θ. Κολοκοτρώνη όπου αναφέρεται στο σχέδιο του για ελληνοτουρκικό κράτος και όπου λέει στο τέλος ότι: 

"Ο μυστικός μου σκοπός, αφού εμβαίναμε και επιάναμε όλα τα φρούρια, τότε το εκάμναμε εθνικώτερο και αχαλούσαμε τους Τούρκους, αι περιστάσεις ήθελον μας οδηγήσει τι έμελλα να κάμω."

Δηλαδή όταν θα έπαιρνε το πάνω χέρι, θα σκότωνε τους Τούρκους, άρα και τους Αλβανούς. 

Συνεπώς ο Θ. Κολοκοτρώνης δεν ήθελε ούτε ελληνοτουρκικό ούτε ελληνοαλβανικό κράτος. Όλο αυτό το εγχείρημα, όπως ο ίδιος ομολογεί με την παραπάνω φράση του, ήταν μια κίνηση τακτικής ώστε να ανεξαρτητοποιηθεί η Πελοπόννησος από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και στη συνέχεια να ξεφορτωθεί μια για πάντα τους Τούρκους (άρα και τους Αλβανούς) που ζούσαν στην επικράτεια της Πελοποννήσου.