Σκουτερινοί και Έλληνες Αρμπερέσηδες.

Ως γνωστόν οι Αρμπερέσηδες της Ιταλίας είναι δύο φυλές:
1. Αλβανοί προερχόμενοι από Σκόδρα (Σκούταρι) και πέριξ, Καθολικοί
2. Έλληνες Αρβανίτες και μη, προερχόμενοι από τον Μωριά και από την Χιμάρα, Ορθόδοξοι (σήμερα ίσως Ουνίτες, δηλαδή Καθολικοί που ακολουθούν το Ορθόδοξο τυπικό).

Στο ποίημα που ακολουθεί και το γράφει ένας Αρμπερέσης ιερέας πριν το 1734, αναφέρονται στο ίδιο ποίημα και οι δύο φυλές Αρμπερέσηδων. Ο ποιητής για να ξεχωρίσει τις δύο φυλές χρησιμοποιεί τον όρο Shqiptar και Shqipt για τους Αλβανούς (στα ιταλικά τον μεταφράζει ως Albanese) και τον όρο Arbereshe (στα ιταλικά το ίδιο) για τους Έλληνες. 

Έτσι λοιπόν βλέπουμε μια προσπάθεια διαχωρισμού των δύο φυλών, ώστε να μην συγχέονται ως μία, λόγω της κοινής γλώσσας. Αυτό δείχνει και την διαφορετική συνείδηση μεταξύ των δύο. 

Ακολουθεί το κείμενο μεταφρασμένο στα ελληνικά από τα αγγλικά και το ποίημα:

"Μια παλαιότερη πηγή για την αμφισβητούμενη περιοχή σε οποιοδήποτε βαθμό πριν το 1734, βρίσκεται στο “Τραγούδι για τις ιστορίες της Παναγίας του Buon-Consiglio” που περιλαμβάνεται στο κώδικα του Chieuti και έχει πιθανότατα ως συντάκτη τον ιερέα και λόγιο Nicolo Brancati , από τη Χώρα των Αρπερέσηδων της Σικελίας. Σε αυτό το τραγούδι , συναντάμε την εθνική ονομασία Shqiptar (τέταρτo στοίχος), επίσης η παραλλαγή Shqipt (δεύτερος στοίχος) με τη χρήση επιθέτου.  Χρησιμοποιείται επίσης για να ΞΕΧΩΡΙΣΕΙ τον αλβανικό πληθυσμό του ΣΚΟΥΤΑΡΙΟΥ και των περιχώρων, πριν από την τραγική τους έξοδο στην Ιταλία τον 15ο αιώνα.

[Arbëresh]

1. Po rroft' e Shën Mria e t'mirit Kshill bashk me t'zgledhurin Bir ç'ish leu për ne

2. Te Skutari shqipt e bukura ikonë atje shtur n'angonë sa t'shqitej' llojasi

3. E t'rruzuamit shpejt kā Pol'i Arbëresh kush mo e dir' kish neve n'e tha.

4. Më pruri me 'të tri shpi-vo shqiptare të ndërme e dilira
nji ditë çë desh

[Italian]

1. E viva Santa Maria del Buon Consiglio insieme all'eletto Figlio che è nato per noi

2. A Scutari albanese la bella immagine li gettata in un angolo di fuggire pensò

3. E si mosse presto dalla città arbëreshe chi poteva intendere a noi lo rivelò.

4. Mi portò con sé tre casate albanesi onorate e pure
un giorno che volle"

Πηγή: B. Demiraj "SHQIPTAR - THE GENERALIZATION OF THIS ETHNIC NAME IN THE XVIII CENTURY"

Σχόλια

  1. Το κείμενο δεν αναφέρεται πουθενά σε Έλληνες. Το όνομα "Αρμπερές" το καταγράφει στα αλβανικά και το αφήνει ίδιο στα ιταλικά' δεν το μεταφράζει ως "Γκρεκ". Ο λόγος που διαχωρίζει τους δύο πληθυσμούς, δεν είναι απαραίτητα εθνικός/φυλετικός. Κατά πάσα πιθανότητα είναι θρησκευτικός, αφού οι Albanese - όπως του λέει - ήταν Ρωμαιοκαθολικοί ενώ οι Αρμπερές ήταν ορθόδοξοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με βάση αυτό το ποίημα αποδεικνύεται ότι οι Σκιπεταρ και οι Αρμπερεσηδες ήταν δύο διακριτοί λαοί όπως ακριβώς είναι οι ομογλωσσοι Αργεντινοί και Μεξικανοί ,Σέρβοι καί Κροάτες κλπ.

      Ο διαχωρισμός δεν είναι καθόλου θρησκευτικός ίσα ίσα δείχνει πως η κάθε μία λαοτητα αυτοπροσδιορίζονταν στη γλώσσα της .

      Διαγραφή
    2. Όταν ο Αρμπερες( δηλαδή ο Αρβανίτης) σου λέει ότι είμαι Αρβανίτης και όχι Σκιπεταρ όχι σήμερα αλλά πριν 3 αιώνες πάει να πει ότι πράγματι άλλο πράγμα ο Αρβανίτης και άλλο ο Σκιπεταρ ( Αλβανός)

      Διαγραφή
    3. Ισα ίσα το ότι στα αλβανικά μεταφράζει το Αλμπανιανς ως Σκιπεταρ ενώ το Αρμπερες το αφήνει ίδιο, αυτό ακριβώς αποδεικνύει ότι ακόμα και στην αλβανική γλώσσα άλλοι ήταν οι Αρμπερες κι άλλοι οι Σκιπεταρ

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο Μ.Αλέξανδρος θεωρεί την Μακεδονία, κομμάτι της Ελλάδας.

Ο "Έλλην" ως όρος θρησκευτικός.

Πατριάρχης Γρηγόριος Ε': Εθνομάρτυρας ή προδότης;