Ελλήνων Θέματα - Αποκατάσταση της Ιστορικής Αλήθειας.

Οι Σκοπιανοί ισχυρίζονται ότι είναι "Μακεδόνες" και ότι πάντα έτσι ονομάζονταν. Είναι αλήθεια όμως αυτό?  Skopians claim to be "Macedonians" and have always been called that. But is this true? -------------------------------------------------------------------------- ( ΕΛ / ΕΝ ) -------------------------------------------------------------------------- Σύμφωνα με τον Βούλγαρο (εθνικά "Μακεδόνα" για τους Σκοπιανούς) από την Αχρίδα Kuzman Shapkarev (1834 - 1909) σε γράμμα του προς τον Marin Drinov (1838 - 1906) το 1888:  1. Ο όρος "Μακεδόνες" για την περιγραφή των Βουλγάρων - Σκοπιανών προήλθε από τους Έλληνες πριν 10 - 15 χρόνια (δηλαδή στα μέσα του 19ου αιώνα) και στη συνέχεια το υιοθέτησε η επίσημη Βουλγαρία. 2. Οι Σκοπιανοί δεν αυτοαποκαλούνταν "Μακεδόνες" (ούτε καν με την γεωγραφική έννοια του όρου) μέχρι τότε (δηλαδή μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα), αλλά απλώς Βούλγαροι. Μάλιστα ονόμαζαν την διάλεκτό τους Bugarski, ενώ ως Shopski περι...

• Ο Nikolla Karev (1877 - 1905) ήταν σλαβόφωνος με καταγωγή από το Κρούσεβο (σήμερα στο κράτος των Σκοπίων).  Ήταν δάσκαλος σε Βουλγαρικά σχολεία και μέλος του Βουλγαρικού Εργατικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος και της ΕΕΟΜΑ (Εσωτερική Επαναστατική Οργάνωση Μακεδονίας - Αδριανουπόλεως). Ήταν πρόεδρος της βραχύβιας "Δημοκρατίας του Κρουσόβου" (3 - 13 Αυγούστου 1903) η οποία υπήρξε  αποτέλεσμα της εξέγερσης Ilinden. Οι Σκοπιανοί προπαγανδιστές με σκοπό να τον παρουσιάσουν ως εθνικά "Μακεδόνα", εκμεταλλεύονται μια συνέντευξη που είχε δώσει ο ίδιος στις 5 Μαίου 1903 στον ανταποκριτή της Ελληνικής εφημερίδας "Ακρόπολη", Σταμάτη Σταματίου, όπου σε ερώτηση του Έλληνα δημοσιογράφου αν είναι Μακεδόνας, αυτός απαντά καταφατικά. (1η εικόνα) Πώς όμως αντιλαμβανόταν ο N. Karev τον χαρακτηρισμό "Μακεδόνας"; Σε ερώτηση του δημοσιογράφου αν η ΕΕΟΜΑ και ο ίδιος ως μέλος της επιθυμούν την αυτονόμηση της Μακεδονίας, αυτός απαντά επί λέξει: "Ναι, όπως είναι στην...

Ο Ιωάννης Μπάγκας (ή Πάγκας, 1814 - 1895) ήταν Ελληνόβλαχος (όπως υποδηλώνει η κατάληξη -ας στο επώνυμο, αν και δεν είναι επιβεβαιωμένη η βλαχική καταγωγή) εθνικός ευεργέτης από την Κορυτσά. Το 1833 έφυγε από το σπίτι του για να αποφύγει τον γάμο στον οποίο τον εξανάγκαζε ο πατέρας του. Αρχικά εγκαταστάθηκε στη Θήβα και την Χαλκίδα. Διαμέσου της Χαλκίδας εξέπλευσε για την Αλεξάνδρεια. Εγκαταστάθηκε στο Κάιρο ως ράπτης. Μάζεψε χρήματα και συντηρούσε τους οικείους του στην Κορυτσά. Ασχολήθηκε με τη γεωργία και αναζητώντας πιο ευνοϊκές κλιματικές συνθήκες πήγε στη Ρουμανία, όπου κατά συμβουλή και μίμηση του Ευάγγελου Ζάππα μίσθωσε μεγάλες εκτάσεις και τις καλλιέργησε. Επέστρεψε πλούσιος στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Ευεργεσίες: Δαπάνησε επί 45 χρόνια επανειλημμένως ποσά για την ανέγερση σχολείων.  Κατά την περίοδο 1887 - 1888 προσέφερε σημαντική χορηγία για τη συνέχιση της απρόσκοπτης λειτουργίας του Μπαγκείου Γυμνασίου Κορυτσάς (όπως ονομάστηκε προς τιμήν του), των διδακτ...

Ο Κορυτσαίος Μιχαήλ Γραμμένος (αλβ. Mihal Grameno, 1871 - 1931), απόγονος Ορθόδοξων εμπόρων που ενεπλάκη στην αλβανική εθνική κίνηση, ήλκε την καταγωγή του από το Γραμμένο Ν. Ιωαννίνων (ελληνόφωνο χωριό), όπως δηλώνει το τοπωνυμικό επώνυμο του και συνεπώς δεν ήταν αλβανικής καταγωγής, αλλά απόγονος Ελλήνων. Οι κάτοικοι του χωριού Γραμμένο κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας ήταν τεχνίτες, ραφτάδες, υφαντάδες, χαλκουργοί και κάπως έτσι ξεκινούν το εμπόριο και μεταναστεύουν σε διάφορες περιοχές.  Έτσι, και οι πρόγονοι του Μιχαήλ Γραμμένου εγκαταστάθηκαν για εμπορικό σκοπό στην πόλη της Κορυτσάς, η οποία αναπτύχθηκε μετά την καταστροφή της Μοσχόπολης (1769). Ακόμη και το όνομά του, Μιχαήλ, πιθανόν να μην είναι τυχαίο, καθώς ο πολυούχος του χωριού Γραμμένο είναι αφιερωμένος στον Ταξιάρχη Μιχαήλ. ΥΓ. Από το χωριό Γραμμένο της Ηπείρου κατάγονταν μεγάλοι εθνικοί ευεργέτες, όπως οι Ζώης Καπλάνης, οι Ζωσιμάδες κ.α., αλλά και λόγιοι, όπως οι Λάμπρος Μάλαμας, Κωνσταντίνος Ασώπιος, Γεώργιος Κρα...

Ο Καπετάν Σούλιος (κατά κόσμον Γεώργιος Βασιλείου, 1885 - 1927) με καταγωγή από το αλβανόφωνο ορθόδοξο χωριό Ορμάν Τσιφλίκι (Orman Çifliku) επαρχίας Κορυτσάς διακρίθηκε για την συμμετοχή του στον Μακεδονικό (1904 - 1908) και Βορειοηπειρωτικό (1914) αγώνα. Από το 1906 συμμετείχε στον Μακεδονικό αγώνα, δρώντας στις περιοχές Νεστόριο, Βίγλιστα, Καστοριά και Καστανοχώρια, αρχικά ως απλός στρατιώτης και στη συνέχεια ως οπλαρχηγός. Φέρεται ότι πλησίον του Σκλήθρου Φλωρίνης, εξόντωσε σε συμπλοκή ολόκληρη Βουλγαρική συμμορία. Κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους (1912 - 1913) συμμετείχε ως αρχηγός αντάρτικου σώματος, λαμβάνοντας μέρος στην κατάληψη της Κορυτσάς από τον ελληνικό στρατό τον Δεκέμβριο 1912. Συμμετείχε στην αποτυχημένη εξέγερση της Κορυτσάς (19 - 24 Μαρτίου 1914) ως γενικός αρχηγός των επαναστατημένων Ελλήνων της Κορυτσάς, όπου μάλιστα τραυματίστηκε σε μάχη κατά Αλβανών και Ολλανδών. Το 1916 επί της υπό Γαλλική κηδεμονία Αλβανικής Δημοκρατίας της Κορυτσάς, ο Καπετάν Σούλιος (όπως και άλ...

• Ο Δημήτριος Δούλης (1865 - 1928) δισέγγονος του αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης (1821) καπετάν Κίτσιου ή Κίτσου Δούλη με καταγωγή από το Ορθόδοξο αλβανόφωνο χωριό Νίβιτσα επαρχίας Χιμάρας ήταν  στρατιωτικός, υπουργός Στρατιωτικών της "Αυτονόμου Ηπείρου" και αρχηγός του Στρατού της, καθώς και Βουλευτής Αργυροκάστρου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Το 1883 κατατάχτηκε στον Ελληνικό Στρατό ως εθελοντής με τον βαθμό του δεκανέα. Το 1886 συμμετείχε στις εχθροπραξίες μεταξύ Ελλάδας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.  Το 1888 αποφοίτησε από το Στρατιωτικό Σχολείο Υπαξιωματικών με το βαθμό του ανθυπολοχαγού πεζικού. Συμμετείχε στον "ατυχή" Ελληνοτουρκικό πόλεμο (1897), καθώς και στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912 - 1913).  Κατά τον Β' Βαλκανικό Πόλεμο στη μάχη του Νευροκοπίου (5/7/1913), κατόρθωσε με το Τάγμα του να επιτεθεί πρώτος κατά των Βουλγάρων, παρά το γεγονός ότι ήταν άκρα δεξιά πλαγιοφυλακή, αναγκάζοντάς τους να τραπούν σε φυγή προς το Νευροκόπι. Ο διοικητής της μεραρχ...

Μέχρι και ο Κατοχικός Διοικητής Ηπείρου, Μ. Τσιμπρής, έφτασε στο σημείο, μετά την επιχείρηση Augustus της Γερμανικής Μεραρχίας Edelweiss στην περιοχή Φαναρίου Πρεβέζης (09 - 14 Αυγούστου, 1943)  https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%AE%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CE%A6%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85 να στείλει επιστολή στον Στρατηγό Freiburg όπου διαμαρτύρεται για την εγκληματική δράση των Τσάμηδων σε βάρος των Ελλήνων της περιοχής Φαναρίου, η οποία περιλαμβάνει: 1. Δολοφονίες  2. Λεηλασίες οικιών  3. Βιασμό Γυναικών 4. Μετακίνηση Ελλήνων στην ύπαιθρο και συγκεκριμένα 2000 Ελλήνων στην Πάργα, προκειμένου να διασωθούν από όλα τα παραπάνω και ζητεί μέτρα από πλευράς Γερμανών για την προστασία των Ελλήνων. Όπως γίνεται κατανοητό μιλάμε για γενοκτονία Ελλήνων από τους συνεργάτες των Ναζιστικών στρατευμάτων, Τσάμηδες, η οποία μέχρι σήμερα έχει μείνει ατιμώρητη.                       Πρός         ...