Οικογένεια Δούλη.

• Ο Δημήτριος Δούλης (1865 - 1928)

δισέγγονος του αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης (1821) καπετάν Κίτσιου ή Κίτσου Δούλη με καταγωγή από το Ορθόδοξο αλβανόφωνο χωριό Νίβιτσα επαρχίας Χιμάρας ήταν  στρατιωτικός, υπουργός Στρατιωτικών της "Αυτονόμου Ηπείρου" και αρχηγός του Στρατού της, καθώς και Βουλευτής Αργυροκάστρου στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Το 1883 κατατάχτηκε στον Ελληνικό Στρατό ως εθελοντής με τον βαθμό του δεκανέα.

Το 1886 συμμετείχε στις εχθροπραξίες μεταξύ Ελλάδας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. 

Το 1888 αποφοίτησε από το Στρατιωτικό Σχολείο Υπαξιωματικών με το βαθμό του ανθυπολοχαγού πεζικού.

Συμμετείχε στον "ατυχή" Ελληνοτουρκικό πόλεμο (1897), καθώς και στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912 - 1913). 

Κατά τον Β' Βαλκανικό Πόλεμο στη μάχη του Νευροκοπίου (5/7/1913), κατόρθωσε με το Τάγμα του να επιτεθεί πρώτος κατά των Βουλγάρων, παρά το γεγονός ότι ήταν άκρα δεξιά πλαγιοφυλακή, αναγκάζοντάς τους να τραπούν σε φυγή προς το Νευροκόπι. Ο διοικητής της μεραρχίας, αντιστράτηγος Ναπολέων Σωτήλης, επαίνεσε τη δράση του 3ου τάγματος Δούλη, λέγοντας ότι «με τέτοιον στρατό, πηγαίνουμε στην Πόλη». 

Στη μάχη του Πρέντελ-Χαν-Καπατνίκ (17/7/1913), με 200 μόνον άντρες που είχαν εναπομείνει από ολόκληρο το Σύνταγμα –οι υπόλοιποι είχαν φονευθεί, τραυματισθεί ή εξαφανισθεί– κατόρθωσε, μετά τη δύση του ηλίου, να γίνει κύριος της εχθρικής θέσεως, κάτι που καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας δεν είχε κατορθωθεί. Στην τελική, διά της λόγχης, επίθεση φονεύθηκαν 10 άντρες και τραυματίστηκαν 17, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο Δ. Δούλης, στο στήθος. Παρά τον τραυματισμό του, στη διάρκεια της αναγνώρισης των εχθρικών θέσεων, ο Δ. Δούλης δεν αποσύρθηκε από τη μάχη, παρά μόνο όταν έφτασαν ενισχύσεις και εξασφαλίστηκε η κατοχή της εχθρικής θέσεως.

Κατά τον Βορειοηπειρωτικό αγώνα (1914) ήταν Υπουργός Στρατιωτικών της Κυβερνήσεως "Αυτονόμου Ηπείρου" και αρχηγός του Στρατού της από τη Χειμάρρα μέχρι την Κορυτσά, συντρίβοντας στις μάχες τους Αλβανούς.

Αποστρατεύθηκε με το βαθμό του Συνταγματάρχη μετά από αίτησή του την 6/5/1915.

Στις εκλογές της 31/5/1915 εκλέχθηκε πρώτος βουλευτής του Νομού Αργυροκάστρου και μετέσχε στην ΚΑ΄ περίοδο της Βουλής των Ελλήνων, εκλεγείς μέλος της Επιτροπής επί των Στρατιωτικών.

Μεταθανάτιες Τιμές:

Α) Ο Δήμος Πρέβεζας για να τιμήσει τον ταγματάρχη Δημήτριο Δούλη, διοικητή του 3ου Τάγματος του 15ου Συντάγματος Πεζικού που απελευθέρωσε την πόλη την 21/10/1912, καθώς και πρώτου φρουράρχου της, ονοματοθέτησε οδό της πόλης, στη συνοικία Τσαβαλοχώρι, με το όνομά του.

Β) Η Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών του Ελληνικού Στρατού, ξεκινώντας από το 2009 τον θεσμό υιοθέτησης ονόματος εθνικού ήρωα για κάθε τάξη αποφοίτων της, αποφάσισε η τάξη του 2009 να φέρει το όνομα του Δημητρίου Δούλη.

• Ο Γεώργιος Δούλης, αδελφός του Δημητρίου, ήταν στρατιωτικός ιατρός και αποστρατεύθηκε το 1931 με το βαθμό του ανώτερου Γενικού Αρχιάτρου.

• Ο Κωστάκης Δούλης ( - 1924), υιός του Δημητρίου Δούλη, συμμετείχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία (1919 - 1922) ως ανθυπολοχαγός

ΥΓ. Ιστορική έχει μείνει η συνομιλία που διεμείφθη μεταξύ του Συνταγματάρχη Δημητρίου Δούλη και του Υποστρατήγου Αναστασίου Παπούλα, διοικητή του Ε΄ Σώματος Στρατού Ηπείρου, κατά την 19η και 20ή Φεβρουαρίου 1914. 

Ο υποστράτηγος Α. Παπούλας ενημερώνει τον Δ. Δούλη ότι εάν ο Ελληνικός Στρατός στη Βόρειο Ήπειρο δεν απέχει από εχθροπραξίες, ο ίδιος θα θεωρηθεί λιποτάκτης. 

Ο Δ. Δούλης του απάντησε ότι έχει την υποχρέωση, ως γέννημα και θρέμμα της Βορείου Ηπείρου, να αγωνιστεί υπέρ των σφαγιαζομένων αδελφών του, καταδικασθέντων σε ζυγό τυραννικότερου του Τουρκικού και, έτσι, βρίσκεται στην αναπόδραστο ανάγκη να παρεκκλίνει των εντολών του Στρατού και του Βασιλέως.