Οικογένεια Κωστούρη.

Ο Κορυτσαίος έμπορος Ιωάννης Χρήστου Κωστούρης (αλβ. Jovan Cico Kosturi, 1831-1924)* ήλκε την καταγωγή του από την Καστοριά, όπως δηλώνει το τοπωνυμικό σλαβικής προέλευσης επώνυμο Kosturi. Συνεπώς, δεν ήταν αλβανικής καταγωγής, δεδομένου ότι το χριστιανικό στοιχείο στην Καστοριά ήταν ελληνόφωνο, σλαβόφωνο και βλαχόφωνο. Οι υιοί του ήταν οι: Σπυρίδων (Spiro, -1906), Ιδομενεύς (Idhomen, 1873 - 1943) και Χρηστάκης (Kristaq). Ο Ιδομενεύς συμμετείχε στην αλβανική εθνική κίνηση και διετέλεσε πρωθυπουργός της Αλβανίας. 

*Τσίτσος είναι το χαιδευτικό του Χρήστος, εξ' ου και ο εγγονός είχε το όνομα Χρηστάκης. Μετά τη δημιουργία του αλβανικού κράτους, τα ονόματα καταχωρήθηκαν επίσημα πλέον σε ουκ ολίγες περιπτώσεις με τα χαϊδευτικά.

Παραθέτουμε σχετική ανάρτηση:

Ο Κορυτσαίος Ιδομενεύς Κωστούρης διετέλεσε πρωθυπουργός της Αλβανίας για μακρό χρονικό διάστημα... δώδεκα (12) ολόκληρων ημερών, τον Δεκέμβριο του 1921, τιμηθείς για την προσφορά του στην αλβανική εθνική κίνηση, ως όργανο των Αυστριακών. 

Πόσο Αλβανός σε καταγωγή ήταν ο Ιδομενεύς; 

Με βάση το επώνυμο του και δεδομένου ότι ειδικά στην Κορυτσά συνηθίζονται τα τοπωνυμικά επώνυμα (Πολένας, Μπόριας, Κορυτσάρης, Νικολιτσάρης, Δάρδας κ.α.), φαίνεται ότι η οικογένεια προερχόταν από την γειτονική Καστοριά, η οποία ως γνωστό στις σλαβικές γλώσσες (βουλγαρική, σερβική κ.α.) και στα αλβανικά ονομάζεται Κοστούρ (kostur). Στα αλβανικά, το τοπωνύμιο kostur αποτελεί δάνειο από τη σλαβική, γι' αυτό συναντάται και σε μουσουλμανικό οικισμό της Αλβανίας στα σύνορα με το Κοσσυφοπέδιο, πολύ μακριά από την Κορυτσά.

Παραδοσιακά το χριστιανικό στοιχείο της περιοχής Καστοριάς, όπως προκύπτει από όλες τις πηγές, ήταν ελληνόφωνο, σλαβόφωνο και βλαχόφωνο. Δηλαδή δεν υπήρχε αλβανόφωνος χριστιανικός πληθυσμός. 

Δύσκολα να επρόκειτο για ελληνόφωνη οικογένεια και να έφερε επώνυμο από σλαβική λέξη, που μάλιστα δεν υπάρχει στην ελληνική γλώσσα ως δάνειο, από την στιγμή πού το ελληνικό τοπωνύμιο Καστοριά χρησιμοποιούνταν διαχρονικά καί στην εκκλησία (σε αντίθεση με άλλες μητροπόλεις, π.χ. Βοδενών, Μογλενών κ.α.). Επίσης, βλάχικη καταγωγή της οικογένειας Κωστούρη δεν προκύπτει από καμία πηγή. 

Συνεπώς, διά της εις άτοπον απαγωγής συνάγεται ότι, η οικογένεια είχε σλαβόφωνη προέλευση και για κάποιον λόγο, που ενδεχομένως να σχετίζεται με την εργασία ή με σύναψη συγγενικών σχέσεων, μετακινήθηκε στην πόλη της Κορυτσάς, η οποία ως την καταστροφή της Μοσχόπολης (1769) αποτελούσε ασήμαντο μικρό οικισμό. 

Τέλος, να προστεθεί ότι το αρχαιοελληνικό όνομα Ιδομενεύς είναι ένα ακόμη στοιχείο που αποδεικνύει ότι η οικογένεια είχε ελληνικές πολιτισμικές καταβολές.

(Δέσποινα Παπαστεργίου)