Ελλήνων Θέματα - Αποκατάσταση της Ιστορικής Αλήθειας.

Ο Μιχαήλ Τουρτούλης (Mihal Turtuli 1856 - 1935) από την Κορυτσά με απώτερη καταγωγή από το ορθόδοξο αλβανόφωνο χωριό Βυθκούκι (Vithkuq) επαρχίας Κολώνιας (από το οποίο προέρχεται και μέρος των Αρβανιτών της Ανατολικής Θράκης, οι οποίοι κατά την Ανταλλαγή (1922) μετοίκησαν στην Δυτική Θράκη), μεγάλωσε στο Κάιρο, όπου έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του. Είχε σπουδάσει και εξασκούσε την ιατρική. Το 1912 οπότε ανακηρύχθηκε η ανεξαρτησία της Αλβανίας, επέστρεψε στην Αλβανία, όπου ασχολήθηκε με την αλβανική πολιτική.  Το 1919 συμμετείχε στην Διάσκεψη της Ειρήνης στο Παρίσι όπου συζητούνταν ο καθορισμός των ελληνοαλβανικών συνόρων. Εκεί ως εκπρόσωπος της Αλβανίας είπε τα εξής:  "Είμαι από την Κορυτσά. Έχω δουλέψει ως γιατρός σε αυτήν την πόλη. Λέω ότι δεν υπάρχουν Έλληνες στην Κορυτσά, ούτε καν στην περιοχή της Κορυτσάς. Η Ελλάδα ταράσσει τα πράγματα. Νομίζουν ότι οι Χριστιανοί, όπως εγώ, είναι Έλληνες. Αυτό δεν είναι σωστό. Προσποιούνται ότι όλοι οι Ορθόδοξοι είναι Έλληνες, Γιατί; Ρώσο...

Ο Βασίλειος Γκιώνης (τέλη 19ου άι. - 21/03/1914) με καταγωγή από το ορθόδοξο αλβανόφωνο (δίγλωσσο τότε) χωριό Κάτω Λάμποβο περιοχής Λούντζης Αργυροκάστρου, υπήρξε ιερέας, Μακεδονομάχος και ηγετική προσωπικότητα της εξέγερσης των Ελλήνων στην Κορυτσά εναντίον της αλβανικής επικυριαρχίας (19 - 24 Μαρτίου 1914). Το 1914 υπηρετούσε ως διάκος στον Ι.Ν. Αγ. Γεωργίου Κορυτσάς. Κατά την εξέγερση της Κορυτσάς τέθηκε επικεφαλής στην περιοχή Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου (δηλαδή στον καθεδρικό ναό της πόλης) και κατάφερε επιτυχώς να απωθήσει τα εχθρικά αλβανικά τμήματα. Στις 21 Μαρτίου 1914, κατά παράβαση της συμφωνίας προσωρινής κατάπαυσης του πυρός, ομάδα Αλβανών ελεύθερων σκοπευτών τον εκτέλεσε στον προαύλιο χώρο Ι.Ν. Αγίου Γεωργίου. Το γεγονός προκάλεσε και την επανέναρξη των συμπλοκών στην Κορυτσά. Ο Βασίλειος Γκιώνης συγκαταλέγεται ανάμεσα στους 114 Έλληνες πεσόντες κατά την εξέγερση της Κορυτσάς. Ο Κ. Σκενδέρης θεωρεί την θυσία του εφάμμιλη της του Αθανασίου Διάκου (πρώτη φωτογραφία). Οι Αλβανοί παρ...

Η Ελληνοαλβανική προσέγγιση (τέλη 19ου - αρχές 20ου αι.) και η Ελληνοαλβανική συμφωνία (1907) Α) 1876-1878 υπήρξαν συνομιλίες μεταξύ Α. Κουμουνδούρου (και αργότερα του Κ. Κανάρη) και Αλβανών αρχηγών για Δυαδικό ελληνοαλβανικό κράτος (Ομοσπονδία), πλην όμως συνάντησαν δυσκολίες στη συμφωνία εκατέρωθεν ως προς τον καθορισμό των ελληνοαλβανικών συνόρων εντός του Δυαδικού κράτους.  Οι συνομιλίες τερματίστηκαν όταν έληξε ο ρωσοτουρκικός πόλεμος (1877-1878) και αποσοβήθηκε ο κίνδυνος να καταλάβει η Ρωσία "αλβανικά" εδάφη. Τότε οι Αλβανοί επέστρεψαν στην ασφάλεια που τους προσέφερε η Οθωμανική αυτοκρατορία και μάλιστα αντιτάχθηκαν σθεναρά στην απόδοση Οθωμανικών εδαφών (Θεσσαλίας και Ηπείρου) στην Ελλάδα. Εν τέλει η Ελλάδα κατάφερε να της αποδοθούν η Θεσσαλία και η Άρτα το 1881 (Συμφωνία Κων/πολης). (πρώτη φωτογραφία) Β) Την 13η Ιουνίου 1878 εστάλη υπόμνημα από τον Pashko Vasa (Vaso Pasha Shkodrani) στον Βρετανό Πρωθυπουργό, Λόρδο Beaconsfield (Benjamin Disraeli), κατά την έναρξη το...