Η μουσική του Εθνικού Ύμνου της Αλβανίας είναι "κλεμμένη" από ρουμανικό πατριωτικό τραγούδι.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο Εθνικός Ύμνος της Αλβανίας για τους παρακάτω λόγους:
1. Η μουσική υπόκρουση του αλβανικού εθνικού ύμνου προέρχεται από τον Ρουμάνο Ciprian Porumbescu.
Πιο συγκεκριμένα ο εν λόγω Ρουμάνος είχε συνθέσει ένα ρουμανικό πατριωτικό τραγούδι με τίτλο «Pe-al nostru steag e scris Unire». Η μουσική του εν λόγω τραγουδιού χρησιμοποιήθηκε για τον αλβανικό εθνικό ύμνο.
Σύμφωνα με την αγγλική Wipikidia:
"Himni i Flamurit» («Ύμνος στη Σημαία») είναι ο εθνικός ύμνος της Αλβανίας, που υιοθετήθηκε το 1912. Η μουσική του προέρχεται από το ρουμανικό πατριωτικό τραγούδι «Pe-al nostru steag e scris Unire» που συνέθεσε ο Ciprian Porumbescu. Οι στίχοι, οι οποίοι προσεγγίζουν τους αρχικούς στίχους της Ρουμανίας, γράφτηκαν από τον Αλβανό ποιητή Asdreni. Ο ύμνος είχε αρχικά τον τίτλο "Betimi mbi Flamur" ("Η υπόσχεση στη σημαία")."
https://en.wikipedia.org/wiki/Himni_i_Flamurit
2. Οι στίχοι του εθνικού ύμνου γράφτηκαν από έναν σλαβόφωνο "Αλβανό" τον Αλέξανδρο Σταύρου με ψευδώνυμο "Asdreni", ο οποίος καταγόταν από το σλαβόφωνο χωριό Δρένοβο (Drenove) Κορυτσάς.
Για να μην υπάρχει αμφισβήτηση ότι το χωριό Δρένοβο Κορυτσάς ήταν πράγματι ένα σλαβόφωνο χωριό (κάτι το οποίο επιβεβαιώνουν και οι κάτοικοι, γνωρίζοντας ότι οι παππούδες τους μιλούσαν το σλαβικό ιδίωμα που ομιλείται και σε περιοχές της Μακεδονίας) παραθέτουμε την παρακάτω πηγή, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία:
"Η Bobošnica (Μπομποστίτσα) και η γειτονική Drenkowa (Δρένοβο) είναι, λες, ένα βουλγαρικό νησί στην απέραντη αλβανική θάλασσα της πεδιάδας της Κορυτσάς. Είναι απομεινάρια του παλιού σλαβικού πληθυσμού που, με τη μαζική μετανάστευση των Αλβανών τον δέκατο τέταρτο και δέκατο πέμπτο αιώνα, πάλεψαν να κρατηθούν στην άκρη των βουνών. Θα πρέπει επίσης να μιλούν μια ιδιόμορφη διάλεκτο που διαφέρει πολύ από τα υπόλοιπα βουλγαρικά. Πολλά άλλα χωριά της πεδιάδας, που σήμερα περιέχουν αποκλειστικά αλβανικό πληθυσμό, δείχνουν με τα σλαβικά τους ονόματα πόσο είχε επεκταθεί ο βουλγαρικός πληθυσμός τους προηγούμενους αιώνες."
Πηγή: Heinrich Gelzer "Vom Heiligen Berge und aus Makedonien: Reisebilder aus den Athosklöstern und dem Insurrektionsgebiet"
Πολύ πιθανόν .
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε το Ρουμανικό Κομιτάτο ήταν σε αγαστη συνεργασία με την ξενόφερτη αλβανική εθνική κίνηση αφού και τα δύο είχαν τους ίδιους χρηματοδότες .
Υπήρχε δούναι και λαβείν σε κάθε επίπεδο
Οι κάτοικοι είναι απόγονοι Ελλήνων και Σλάβων όπως και οι κάτοικοι σε Φλώρινα και Έδεσσα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αλβανόφωνοι πράγματι υπήρξανε έποικοι στην επαρχία Κορυτσάς και πολλούς Σλαβόφωνους εκδίωξαν και τους εναπομείναντες αφομειωσαν και αφομειωνουν ως σήμερα .
Τα σλαβικά τοπονυμια είναι συντριπτικά σε σχέση με τα αλβανικά και δείχνουν ποια ήταν οι παλιοί κάτοικοι της περιοχής .
Επίσης τα ελληνικά ομιλούνταν ισοτιμα με τα αλβανικά στη πόλη της Κορυτσάς σύμφωνα με τον Ελβιγια Τσελεμπί τον 16 ο αιώνα .