Ο Κων/νος Βακαλόπουλος για την απαγόρευση της ελληνικής γλώσσας στην Ήπειρο κατά την τουρκοκρατία.

Παράλληλα η Οθωμανική αυτοκρατορία δε δίσταζε να θέσει σε απαγόρευση τη χρήση της ελληνικής με στόχο την ενίσχυση της αλβανικής. Στις αρχές του 17ου αιώνα «σε πολλά χωριά και κωμοπόλεις είχε απαγορευτεί η καμπάνα και, ιδιαίτερα σε περιοχές όπου υπήρχαν συμπαγείς μουσουλμανικοί πληθυσμοί, δεν επιτρέπονταν η ελεύθερη χρήση της ελληνικής γλώσσας»

(Βακαλόπουλος:2003,115].

Πηγή: Π. Μπάρκας "Η συμβολή της Ελληνικής στην Τοσκική διάλεκτο της Αλβανικής και η πολύτροπη διγλωσσία στο σημερινό Νότο της Αλβανίας"

Συνεπώς μπορούμε να φανταστούμε για ποιο λόγο οι χριστιανοί σε περιοχές όπως το Ελμπασάν, Μπεράτι, Κορυτσά, Κολώνια, Πρεμετή πλην δύο χωριών (Βλαχοψηλοτέρα και Βαλοβίστα), περίχωρα Τεπελενίου (Ζαγοριά, Ρίζα και Λούντζη), όπου υπήρχαν γύρω τους συμπαγείς μουσουλμανικοί πληθυσμοί, κατέστησαν με την πάροδο του χρόνου δίγλωσσοι ή αλβανόφωνοι.

At the same time, the Ottoman Empire did not hesitate to ban the use of Greek in order to strengthen Albanian. At the beginning of the 17th century "in many villages and towns the bell was banned and, especially in areas where there were solid Muslim populations, the free use of the Greek language was not allowed" (Vakalopoulos: 2003,115]. 

Source: P. Barkas "The contribution of Greek to the Tosk dialect of Albanian and the multilingual bilingualism in its current South οf Albania " 

Therefore we can imagine why the Christians in areas such as Elbasan, Berat, Korytsa, Kolonia, Premeti except two villages (Vlachopsilotera and Valovista), surroundings of Tepeleni (Zagoria, Riza and Lountzi), where there were crowds around them, over time bilingual or Albanian-speaking.